Autor : Dorota Pasek
Wydawnictwo : Zysk i S-ka
Data wydania : 4 czerwca 2018
Witajcie.
Do dzisiejszej recenzji siadam z wyjątkową przyjemnością. "Czas gniazdowania" to książka z gatunku moich ulubionych. Ciepła, pełna życiowej mądrości, taka po prostu ludzka. Bohaterem mógłby być dosłownie każdy z nas. A o czym jest książka? Zapraszam.
Jeden dzień, który zmienił wszystko
Sara ma trzy domy. W jednym mieszka. Do drugiego ucieka w chwilach rozpaczy. O trzecim marzy. Na wprost łóżka Sary wisi ślubna sukienka, której już nigdy nie włoży. Spokojne życie wiejskiej nauczycielki ma po raz kolejny runąć w gruzach, kiedy do jednego z jej domów wprowadza się Grzegorz.
Podjęcie takiej a nie innej decyzji, nie jest łatwe w małej miejscowości, gdzie każdy każdego zna, ocenia, obserwuje. Tym bardziej że sąsiedzi to jedno, ale potępienie ze strony ojca to już inna historia.
Pewnego dnia w życiu Sary pojawia się Grzegorz Soler. Wtedy jej życie przechodzi totalną rewolucję. Zaczyna walczyć o swoją przyszłość, przestaje się bać demonów przeszłości, odkrywa w sobie prawdziwą kobiecość. I zaczyna marzyć...Jednak spełnianie marzeń nie jest takie proste.
Grzegorz wyjeżdża...
****
"Przyszłam do ciebie jak żebraczka. Nic nie mam. Całuję twoje stopy, daj mi siebie... - szepcze. - Na parę chwil, nim znikniesz."
****
Dorota Pasek wprawiła mnie w zachwyt swoim debiutem. Jak ja uwielbiam takie klimaty.
Normalni ludzie jakich pełno wokół nas, problemy z jakimi się borykają, i ta nadzieja na lepszy czas...Każdy z jej bohaterów jest tutaj na miejscu, ich charakterystyki są dopracowane, a nie rzadko też i zaskakujące. W naturalny sposób w powieść wkraczają nowe postaci, które okazują się być tu niezbędne!Autorka w bardzo prosty sposób przekazuje swoim czytelnikom takie wartości jak wsparcie rodziny, zaufanie, odwaga do walki o własne marzenia. Przypomina nam, że nikt za nas nie przeżyje naszego życia, dlatego warto ciężko pracować nad realizacją naszych marzeń,tak jak robi to jej bohaterka Sara, kiedy po raz kolejny tworzy swój dom. Dom o którym marzyła od zawsze.
Bardzo podoba mi się sam styl pisania powieści, który sprawia że czyta się ją jednym tchem, nie próbuje na siłę wypełniać tekstu zbędnymi wątkami. Opisy są niezwykle realistyczne, do tego świetnie wplecione teksty humorystyczne.I ta symboliczna białą suknia na drzwiach...
Sama relacja pomiędzy Sarą a Grzegorzem, ma w sobie coś magicznego. Brak tu zbędnych słów, obietnic nie do spełnienia, do tego to wyjątkowe porozumienie dwóch zagubionych dusz, poranionych przez życie.
Ich "związek" to także tło do poznania przeszłości tych dwojga. Relacji rodzinnych i jej, i jego. Sytuacji które sprawiają że ich los łączy się w jednym domu. A czy trudna przeszłość ma szansę na dobrą przyszłość? O tym przekonajcie się sami. Polecam serdecznie!
****
"Grzebanie kogokolwiek, czegokolwiek nie powinno być łatwe. A ona chce w tym grobie pochować siebie. Bo ta suknia to ona. Ona - córka tatusia, ona - niespełniona panna młoda, ona- zagubiona dziewczyna, która miota się między pragnieniami a obowiązkami.Taka była. Córeczka tatusia. Grzeczna. Posłuszna. Porządna. Ale to jej koniec."
****
Daję : 9/10
Ilość stron : 334
Wydawnictwo : Zysk i S-ka
Za egzemplarz recenzencki i możliwość przeczytania książki dziękuję autorce Dorocie Pasek oraz Wydawnictwu ZYSK I S-KA.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz