"Śpiew bezimiennych dusz" Joanna Jax 32/2020 (222)

                             "ŚPIEW BEZIMIENNYCH DUSZ"
                                      Cykl : Prawda Zapisana w Popiołach"
                                                     Autor : Joanna Jax






Cześć.
Dziś pora na książkę autorstwa osoby, która zawsze mnie zachwyca swoim piórem. Joanna Jax, to coś więcej niż powieści, które mają relaksować, oderwać od trosk dnia codziennego. To swoista nauka historii, cudowni, barwni bohaterowie, którzy zaskakują na każdym kroku. Zapraszam.




_____________________

Ciąg dalszy burzliwych losów Błażeja, Neli, Mateusza, Szymona i Nadii na tle ważnych wydarzeń z dziejów Polski i świata.
Nadchodzi burzliwy koniec lat sześćdziesiątych. Wybucha wojna sześciodniowa, której następstwa odczuwalne są nawet w Polsce. W Paryżu młodzież wychodzi na ulice, podobne wydarzenia mają miejsce w kraju, a ich tragicznym finałem staje się Grudzień’70. Bohaterowie zmagają się z osobistymi problemami, dokonują trudnych wyborów i próbują naprawiać swoje życie. Targani są dylematami, silnymi emocjami i wyrzutami sumienia. Jednak gdy stają twarzą w twarz ze sprawami ostatecznymi, nic już nie ma znaczenia, a wzajemne animozje przestają się liczyć.
(opis wydawcy)
___________________





                                                                       ****


"Idee są piękne gdy się o nich mówi, gorzej to wygląda, gdy trzeba o nie zawalczyć. Bo robi się to cudzymi rękami."


                                                                      ****



Po raz trzeci żegnam się z bohaterami serii Prawda zapisana w popiołach. Tym razem jest najtrudniej, bo to podobno koniec. Jednak ja, jak spore grono innych czytelników, mam nadzieję, że jednak autorka pokusi się o jakąś kontynuację.

Końcówka lat 60. u naszych bohaterów wciąż nie uświadczysz nudy. Nela z Nadią kontynuują kariery reporterek, wyjeżdżając w najniebezpieczniejsze regiony świata. Czy to wojna w Wietnamie, czy to praska wiosna, czy demonstracje w Polsce, te kobiety nie boją się wyzwań i prawdy. Tylko czy ta prawda ma szansę się ukazać we właściwej wersji?

Szymon naprawia swoje relacje z Zosią, chociaż nie jest to łatwe. Marzenia o związku z Nelą stają się przeszłością, a ich relacja zmienia się w piękną przyjaźń.
Nela zaczyna dorastać, przychodzi czas na podejmowanie życiowych decyzji i podejmowanie kompromisów.
Nad idealnym małżeństwem Nadii i Kuby pojawiają się burzowe chmury. Są ludzie, którym zależy na zbrukaniu tej pięknej miłości. To czas ogromnego bólu, strat, powrotu do przeszłości.
U Błażeja i Gabrysi jak zwykle się dzieje. To moja ukochana para tej serii. Z jednej strony wzajemne żale, a z drugiej coś, co nie pozwala zbyt długo żyć z dala od siebie, mimo mijających lat, nowych związków. Cudowne jest to, że w przypadku dzieci oni zawsze porzucają wzajemne animozje i ruszają na ratunek.



                                                                           ****

"Wiesz, że kompromis jest najgorszym rozwiązaniem, bo nie zadowala żadnej ze stron? "


                                                                           ****





Okres, w którym autorka umiejscowiła trzeci tom cyklu, nie należy do najłatwiejszych. Czasy PRL to czasy rządów partii, przemian w Polsce, coraz większych rozczarowań i buntu zwyczajnych ludzi, czas drożyzny, strajków. Właśnie w takich realiach żyją nasi bohaterowie. Pracują, podróżują, próbują chronić swoje rodziny, co często jest wyzwaniem.
Widzimy, z jakimi problemami dnia codziennego muszą się borykać. Często żyją w związkach na odległość, pracują w niebezpiecznych warunkach, wciąż zaglądając śmierci w oczy. Tracą przyjaciół, zaufanie do najbliższych, inni próbują naprawiać błędy, znajdują w sobie odwagę na podróż do tego, co było, tak jak Gabrysia i Błażej, kiedy wyruszają w odwiedziny do Klary. To wszystko sprawia, że powieść jest niezwykle realistyczna.
Czytając, wkurzałam się na Gabrysię czy Nelę, a za chwilę cieszyłam, że jednak nie stało się nic złego. Śmiałam się w głos, czytając wypowiedzi Błażeja. Bardzo, ale to bardzo, polubiłam też Mateusza. Jego konspiracja, akcje, w których bierze udział, miłość do naszej Neli sprawiło, że jest bardzo męski.


                                                                             ****

"...zaczęła rozważać, kiedy los jej zechce wystawić rachunek za zachłanność. Na życie, na doznania, na silne emocje. Lubiła swoją pracę i czuła, że robi coś ważnego, dzięki czemu zyskała szacunek dla samej siebie, ale czy warto było ryzykować dla czegoś takiego?"



                                                                             ****

Joanna Jax wciąż pozostaje na podium moich ulubionych pisarek. Ona nie pisze historii błahych, lekkich, a jednak czyta je się z ogromną przyjemnością. Uwielbiam jej opisy, dialogi. To mistrzyni jeśli chodzi o tworzenie charakterystyk bohaterów, w jej książkach  znajdziemy zarówno przeciętniaków, jakich mijamy setki na ulicach, jak i dwulicowe potwory w ludzkiej skórze. Koniecznie przeczytajcie!









Daję : 10/10
Ilość stron : 544
Wydawnictwo : Videograf





Za egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu Videograf