Trylogia autorska tom II
Autor : Katarzyna Michalak
Wydawnictwo : Mazowieckie
Dzień dobry.
Książka, którą dziś przedstawię, miała swoją premierę w maju. Odczekała swoje w kolejce, by przeczytać ją w trzy godziny. Wciągnęła mnie zupełnie! Zapraszam.
_____________________________
Wydawałoby się, że nic gorszego niż utrata wielkiej miłości nie może
Weroniki spotkać, tymczasem los jej nie oszczędza. Dokonuje ona nowych wyborów, popełnia kolejne błędy, oddaje serce w niegodne ręce i... coraz bardziej traci zaufanie do świata i ludzi. Rozczarowania i porażki zdają się znaczyć życie dziewczyny, która pragnie jedynie poczucia bezpieczeństwa i prawa do miłości. Właśnie ona ta pierwsza, najpiękniejsza - czy raczej jej wspomnienie - jest jasnym światłem w niekończącym się mroku.
(Opis autorski K.Michalak)
____________________________
Po tym, co spotkało Weronikę Nocyk w pierwszym tomie trylogii autorskiej, wydawałoby się , że teraz czas na lepsze czasy. Już sama okładka, taka pastelowa, delikatna, romantyczna, zdawałaby się wołać, że już będzie dobrze, już Nika odnajdzie upragnione szczęście. Nic bardziej mylnego!
Ta młodziutka dziewczyna stojąc u progu dorosłości, już przeżyła wystarczająco wiele w swoim życiu, by utracić nadzieję na lepsze jutro. A jednak ona wciąż walczy, czeka, nie poddaje się. Jej jedyny błąd to to, że ufa nieodpowiednim ludziom, którzy ją wykorzystują i oszukują, tak jak np. znany nam z "Pisarki" Zadra. Tym razem jesteśmy świadkami, jak dziewczyna kontynuuje naukę, idzie do pracy, wychodzi za mąż. Jednak jej życie wcale nie jest różowe, tym bardziej że ona wciąż tęskni za Wiktorem...
A On? Za sprawą "przyjaciela" Zadry odsiaduje kilkuletni wyrok, mamiony obietnicami złego człowieka unika kontaktów z ukochaną. Czy pisane im jeszcze być razem? Przeczytajcie sami.
Co mogę napisać o tej książce?
Po pierwsze i najważniejsze- to powieść dokładnie w stylu Kasi Michalak. Jeśli ktoś jej nie lubi, nie czyta, może lepiej, żeby odpuścił sobie i recenzję. Ja lubię różnorodność w czytaniu i chętnie sięgam po książki tej autorki, chociaż też nie wszystkie przypadły mi do gustu.
W "Zagubionej" dzieje się dużo. Zazwyczaj są to dramaty, które dotykają główną bohaterkę, a jako że ta powieść określana jest jako "nie-autobiografia" czytelnik często będzie się łapał na domyślaniu, co mogło naprawdę wydarzyć się w życiu Ewy Kotowskiej(Weroniki Nocyk)/Katarzyny Michalak. Szczerze? Sama się nad tym zamyślałam.
****
"Liczą się tylko marzenia. Bez nich jesteśmy niczym więcej, niż pyłem na wietrze."
****
Po lekturze mogę wam napisać jedno, żadna kobieta nie powinna mieć takich doświadczeń życiowych jak Weronika. Zaniedbywana, niekochana jako dziecko lokuje swoją miłość w mężczyźnie z którym los ciągle ją rozdziela, ufa potem każdemu, kto wykazuje wobec niej choć odrobinę dobrej woli. Niestety najczęściej los potem ją za to karze. Wychodzi za mąż za namiastkę swoich dziewczęcych pragnień, a życie boleśnie ją doświadcza.
Prawdziwych przyjaciół Niki możemy właściwie policzyć na palcach jednej ręki. Jedyne co trzyma dziewczynę przy życiu, to jej uczucie do Wiktora, który niesłusznie skazany odsiaduje wyrok. Dziewczyna w najgorszych chwilach swego życia pisze do niego listy, które nigdy nie zostają wysłane, i tam przelewa swoje lęki, nadzieje i niespełnione uczucia.
Autorka w swojej książce porusza wiele bolesnych kwestii. Przemoc domowa, wykorzystywanie zarówno fizyczne, jak i psychiczne, manipulacja ludźmi, nad którymi masz władzę, oszczerstwa, kłamstwa, które rujnują ludziom wiarę w innych.
"Zagubiona" to książka bardzo bolesna, ale i też dająca nadzieję, że człowiek jest niewiarygodnie silną istotą. Jak wiele potrafi przetrwać, kiedy tli się w nim iskierka nadziei i ma cel w życiu. To książka pokazująca też wartość przyjaźni. Polecam serdecznie i czekam na dalsze losy, tym razem już Ewy Kotowskiej, w sierpniu.
Daję : 9/10
Ilość stron : 304
Wydawnictwo : Wydawnictwo Mazowieckie
Za egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu Mazowieckiemu.
Nie czytałam jeszcze pierwszej części, ale mam w planach poznać tę historię. 😊
OdpowiedzUsuń